Σκηνοθεσία: Luc Besson
Είδος: Crime/Drama
Βαθμολογία Imdb: 8,5
Μικρή περίληψη: Όταν δολοφονείται η οικογένεια του, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι αναζητά καταφύγιο στο διαμέρισμα ενός επαγγελματία εκτελεστή.
Γιατί να τη δεις: Γιατί πίστεψε με, είναι ελάχιστες οι ταινίες κι οι σκηνοθέτες σ' αυτό τον κόσμο που καταφέρνουν να σε χώσουν τόσο βαθιά στην ατμόσφαιρα τους απ' τα πρώτα δευτερόλεπτα. Το έκανε ο Coppola στο Dracula, το έκανε ο Kubrick στο Full Metal Jacket και το 'κανε κι ο Bresson στο Leon. Δίχως φιοριτούρες και χαζοσάλτσες, το Leon σε βυθίζει μαεστρικά απ' την αρχή και με τον ίδιο σχεδόν ρυθμό συνεχίζει μέχρι το τέλος: όχι περιττές σκηνές, όχι βαρετές σκηνές, όχι ανουσιότητες, όχι πλάνα για να μας δείξει ο σκηνοθέτης πόσο ταλαντούχος είναι. Αντίθετα, κάθε σκηνή είναι γεμάτη συναισθηματική ένταση κι εξυπνάδα και τα πρώτα σαράντα λεπτά, πιθανότατα είναι τα καλύτερα πρώτα σαράντα λεπτά που έχεις δει ποτέ σου σε ταινία. Κάθε σκηνή μοιάζει με κομψοτέχνημα: απ' τον τρόπο που παρουσιάζεται η εισβολή στο διαμέρισμα του dealer, μέχρι τις αντιδράσεις της πιτσιρίκας Natalie Portman έξω απ' την πόρτα του ανθρώπου που στο πρόσωπο του αναζητά μια καινούργια οικογένεια. Τα πάντα φωνάζουν καλό κινηματογράφο. Οι σκηνές δράσεις είναι εξαιρετικές ενώ χωρίς να μας πρήξει με βαρετούς διαλόγους, ο Besson καταφέρνει να μας δείξει το σακατεμένο ψυχικό κόσμο των ηρώων με χειρουργικές σκηνές to the point ή μ' ατακάρες του τύπου "θέλω αγάπη ή θάνατο". Για το τέλος, αξίζει ν' αναφερθεί πως το Leon, έχει τον κακό που θα έπρεπε να έχουν όλες οι αντίστοιχες του είδους: συναισθηματικό σκουπίδι, έξυπνο, είρωνα, επιβλητικό, κυνικό και αρκετά ψυχοπαθή ώστε να παρακαλάς να σκοτωθεί απ' το πρώτο λεπτό. Αν όχι το καλύτερο, ένα απ' τα καλύτερα crime dramas στην ιστορία του κινηματογράφου.
Μειονεκτήματα: 120 λεπτά ταινίας και οκ, υπάρχουν κανά δυο σκηνές που δεν πατάνε καλά. Μια απ' αυτές όταν η Mathilda μπαίνει στο διαμέρισμα του εγκλήματος μπροστά στη μούρη των αστυνομικών. Ασήμαντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου