Οι χειρότερες προτάσεις για φαγητό και ο τρόπος που στις πλασάρουν

    Οι γαστριμαργικές προτάσεις του θανάτου

    Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Ξέρεις καλά για τι μιλάω. Για εκείνα τα "ψαγμένα" μαγαζάκια που στα προτείνουν ψαγμένα φιλαράκια που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα μυστικά των ιδιοκτητών τους και που εντέλει, ο θησαυρός αποδεικνύεται άνθρακας.

Η αυλίτσα της Χαράς

Πως στην πλασάρει το βλήμα: "Οι νοστιμότεροι κεφτέδες που 'χεις φάει! Τους ζυμώνει η Χαρά με τις πατούσες και βάζει ένα μπαχάρι που δεν έχει ανακαλύψει κανένας μέχρι τώρα. Το κρασί το παράγει η ίδια και στο σερβίρει ρίχνοντας μπινελίκια. Ναι ρε man σού λέω, πολύ γέλιο η Χαρά, φοβερό άτομο λέμε. Όσο για τις πατάτες της ότι καλύτερο. Παίρνει το λάδι απ' τα Ιμαλάια και κατευθείαν με τσάρτερ''.

Η σκληρή πραγματικότητα: Ένα άβολο μικρό κωλομάγαζο με τριάντα τραπέζια στοιβαγμένα το ένα πάνω στ' άλλο και με μουσάτους που τραγουδούν τον Αποσπερίτη και διάφορα τέτοια. Οι κεφτέδες είναι σκληροί σα στραγάλια, οι μερίδες για παιδιά μ' ανορεξία (γιατί το ρεύμα της Χαράς ήρθε φέτος φουσκωμένο) κι οι καρέκλες ξύλινες και μικρές για να είναι βέβαιο ότι θα φας και θα φύγεις πάνω στην ώρα για να 'ρθει ο επόμενος.

Η Λαφιώτισσα

Πως στην πλασάρει το βλήμα: "Εμπειρία ζωής! Η ιδιοκτήτρια έχει ζήσει στο Θιβέτ κι έχει γνωρίσει ακόμα και το Δαλάϊ Λάμα. Οι συνταγές της είναι επηρεασμένες απ΄ τη φιλοσοφία του Βουδισμού και ότι σερβίρει το σερβίρει απ' το μποστάνι της".

"Μα μού πες πως μένει στην Κυψέλη, ποιο μποστάνι;

"Έχει κάπου ένα μποστάνι, δεν ξέρω που ακριβώς αλλά το έχω ακούσει".

"Τέλος πάντων. Είναι νόστιμα;".

"Είναι ιδιαίτερα".

"Δηλαδή νόστιμα;".

"Ναι ιδιαίτερα"...

Η σκληρή πραγματικότητα: Άθλιο γκουρμέ μαγαζί που ανοίγει η σαραντάχρονη Λυδία ή Δανάη ή Αριάδνη στη Φωκίονος Νέγρη. Για να κάτσεις, πρέπει να 'χεις κάνει κράτηση γιατί ως γνωστόν υπάρχουν αμέτρητοι ηλίθιοι εκεί έξω που θα σπεύσουν πριν από σένα. Ανοίγοντας τον κατάλογο, θα συναντήσεις φαγητά όπως: "Πετινάρι Ογκρατέν", "Τσιροπούλι με βανίλια Μαδαγασκάρης" ή "Χορτόπιτα μ΄ αγριοκύδωνο Νιγρίτας" κι άλλες τέτοιες αρλούμπες ενώ οι τιμές κοστίζουν χρυσάφι. Το φαγητό εννοείται ότι δεν τρώγεται, οι μερίδες είναι μικρές και κάθε φορά που κατεβάζεις μια πηρουνιά, το μίσος σου γι' αυτόν που στην πρότεινε βαθαίνει ολοένα και περισσότερο.

Tο στέκι του Μάνου

Πως στο πλασάρει το βλήμα: " Ο Μάνος ήρθε απ΄ τη Σμύρνη με τους διωγμούς και άνοιξε το μαγαζί στην κορυφή του νησιού για ν' ατενίζει από εκεί πάνω τη γενέτειρα του. Δε με πιστεύεις; Εκατό τοις εκατό αληθινή ιστορία, για εύπιστο με περνάς; Δεν έχεις φάει τέτοιο κρέας ρε. Θα δοκιμάσεις συκωτάκι τυλιγμένο στο λίπος και αρνίσια παϊδάκια στη λαδόκολλα. Πάρε και μια σταβλίσια κι έγινες. Δε θέλω να υπερβάλλω αλλά στο Μάνο έρχονται ακόμα και μ' ελικόπτερο οι πιο διάσημοι celebrities, θα είστε τυχεροί αν βρείτε να κάτσετε".

Η σκληρή πραγματικότητα: Ένα μέτριο φαγητό με τεράστιες μερίδες γιατί σ' αντίθεση με τη Χαρά, ο Μάνος έχει φιλότιμο. Βρίσκεται ψηλά σε βουνό νησιού και ο μόνος celebrity που συναντάς είναι ο δήμαρχος του χωριού. Τουλάχιστον, η θέα είναι όντως καλή.