Σκηνοθεσία: Eli Roth
Είδος: Horror/Thriller
Βαθμολογία Imdb: 5.9
Μικρή περίληψη: Τρεις φίλοι που κάνουν διακοπές στην Ευρώπη, αποφασίζουν να κατευθυνθούν στη Σλοβακία με σκοπό το σεξ...
Γιατί να τη δεις: Έβλεπα προχθές το The Tourist (2010). Μια κουλάτη στυλιζαρισμένη αηδία που δεν ήξερε ποτέ τι ταινία ήθελε να γίνει και που δε σε 'νοιαζε ποτέ τι θα γίνει αφού όσα συνέβαιναν ήταν cool και δεν είχε καμία απολύτως λογική. Ε λοιπόν το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με το Hostel. Βέβαια ξέρω τι σκέφτεσαι. Το Hostel είναι απλώς ένα b-movie, ένα χυδαίο σπλατεράκι με μπόλικο αίμα που εστιάζει στα κατώτερα ένστικτα και που αποτέλεσε δυσφήμιση για μια ολόκληρη χώρα (η κυβέρνηση της οποίας μήνυσε τους παραγωγούς παρεμπιπτόντως). Μάλιστα, σ' αυτές τις παρατηρήσεις ίσως και να μην έχεις καν άδικο κι εν πολλοίς, ίσως και ν' αντικατοπτρίζουν ένα κομμάτι πραγματικότητας. Κάπου εδώ όμως, τα κακά νέα σταματάνε. Γιατί σε μια συνέχεια της πραγματικότητας, έχουμε να κάνουμε με μια ταινία σταθμό για το είδος του splatter horror, με μια ταινία που δεν υποκρίνεται πως είναι ταινία τέχνης (γιατί δεν είναι) και με μια ταινία που θα μπορούσε να διεκδικήσει βραβείο στο πόσο πολύ σε βυθίζει στο story της κι εντέλει στο πόσο σε διασκεδάζει. Κι αυτός ήταν ο σημαντικότερος στόχος του πρωτόβγαλτου τότε σκηνοθέτη Eli Roth ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ήθελε να φτιάξει ένα διασκεδαστικό φιλμ που θα σόκαρε με τις ακραίες σκηνές βίας το κοινό της Αμερικής όπως σόκαρε και τον ίδιο ο ασιατικός κινηματογράφος μ' εκφραστές τον Τakashi Mike και άλλους (καλό το Audition αλλά άθλιο το Ichi the Κiller για να είμαστε ειλικρινείς). Το Hostel όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ένα slow burn σενάριο που καταφέρνει να σ' εισάγει πετυχημένα και χωρίς καθωσπρεπισμούς στην ανδρική φύση που αναζητάει διαρκώς τη σεξουαλική περιπέτεια. Είναι το όμορφο και πρωτότυπο περιβάλλον στο οποίο εντάσσεται η ιστορία (κάπου στην κεντρική Ευρώπη παριστάνοντας κάποιο προάστιο της Μπρατισλάβας) και φυσικά, είναι η έξυπνη ιδέα του Roth που πρώτα την εκμυστηρεύτηκε στο βασιλιά της καλτίλας Quentin Tarantino ο οποίος τον στήριξε έμπρακτα. Γιατί το να σκοτώνεις με κίνητρο το σαδισμό, όσο και να μας ενοχλεί σαν ιδέα δεν παύει να είναι μια ιδέα έξυπνη η οποία εφάπτεται στην ανθρώπινη φύση μας. Γιατί η βία είναι κι αυτή εγεγραμμένη στο Dna μας... Να σημειώσουμε για το τέλος, πως αν εξαιρέσεις το βασικό πρωταγωνιστή Jay Hernandez (που νομίζω ότι δίνει ερμηνεία χειρότερη κι απ' της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο Υπολοχαγός Νατάσσσσα), το υπόλοιπο casting είναι εμπνευσμένο κι αρκετά τίμιο στις ερμηνείες του, με φάτσες αθώες εκεί που πρέπει και αντίστοιχα σκοτεινές εκεί που πρέπει ξανά. Εν ολίγοις, ακόμα κι αν το Hostel σού φανεί φτηνό, είναι σχεδόν αδύνατο να το κλείσεις κι ακόμα πιο αδύνατο να το βρεις βαρετό. Γιατί σ' επίπεδο διασκέδασης, είναι μια απ' τις μεγαλύτερες ένοχες κινηματογραφικές απολαύσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου