It's movie time (11): I am Sam (2001)

Σκηνοθεσία: Jessie Nelson

Imdb Rating: 7,6

Είδος: Drama

Μικρή περίληψη: Ένας άντρας με νοητική υστέρηση, παλεύει ν' αποκτήσει την κηδεμονία της κόρης του με μόνη του βοήθεια μια αρχικά αρνητική κι αδιάφορη δικηγόρο...

Γιατί να τη δεις: Υπάρχουν ταινίες σαν το Cinema Paradiso ή το The Life of David Gale που σε συγκινούν με την τελευταία σκηνή. Είναι φτιαγμένες γι' αυτό. Υπάρχουν ταινίες που σε συγκινούν με μια έξυπνη ιδέα τη στιγμή της μεγάλης μάχης, όπως το Lord of the Rings που ο πρώτος που ορμάει στα Ορκς είναι το κοντό κι αδύναμο Χόμπιτ που κάνει την καρδιά σου να ραγίζει και να θέλεις να μπουκάρεις στην οθόνη για να πετσοκόψεις τα κτήνη μαζί του. Υπάρχουν όμως κι ελάχιστες ταινίες που σε κρατάνε σε συναισθηματική διέγερση σ' όλη τους τη διάρκεια. Μια από αυτές, λέγεται I am Sam. Κι αυτό συμβαίνει απ' την αρχή δίχως καμιά υπερβολή. Πότε με τις σκηνές αλλλουποστήριξης των φίλων του Sam, πότε με την αδικία που υφίσταται, πότε με την αγάπη της κόρης και τις σκηνές που πασχίζει να δείξει λιγότερο έξυπνη για να μην τον πληγώσει και φυσικά με την υπέρβαση του ίδιου, με τις κομματάρες των Beattles, ακόμα και με την υπέρβαση αυτής της αντιπαθητικής ξεπεσμένης αριβίστριας στο ρόλο της δικηγόρου του Sam. Μια από τις κορυφαίες ταινίες της δεκαετίας του 2000.

Μειονεκτήματα: Η φωτογραφία είνα λίγο μίζερη και θυμίζει B-movie αλλά ωστόσο ταιριαστή με τη δικαστική ιστορία και το σκηνικό που διαδραματίζεται. Κατά τ' άλλα ουδέν.

It's movie time (10): In Bruges (2008)

Σκηνοθεσία: Martin McDonagh

Imdb Rating: 7,9

Είδος: Crime/Drama

Μικρή περίληψη: Ένα δίδυμο εκτελεστών καταφθάνει στη Μπριζ για να εκτελέσει μια απόρρητη αποστολή. Όλα πηγαίνουν βαρετά και μίζερα μέχρι και τη στιγμή που αποκαλύπτεται ο αληθινός σκοπός...

Γιατί να τη δεις: Είναι σπάνια η περίπτωση μια ταινία να μην έχει συναισθηματικό βάθος αλλά να καταφέρνει εντέλει να είναι τόσο αποτελεσματική και διασκεδαστική. Γιατί το In Bruges, υστερεί σ' έναν τομέα αλλά υπερτερεί στους υπόλοιπους: άψογος ρυθμός, ενδιαφέρον σενάριο που αποκαλύπτεται σταδιακά και δεν είναι ηλίθια περίπλοκο, όμορφη φωτογραφία, καλή μουσική και καλό μαύρο χιούμορ με μπαφοσυζητήσεις νάνων για παγκόσμιο πόλεμο με μαύρους και λευκούς. Το σημαντικότερο στοιχείο της ταινίας όμως, είναι πως όλες αυτά τα μεμονωμένα πλεονεκτήματα δένουν μεταξύ τους άρτια. Ο Pharrell είναι στην καλύτερη φάση του, ο Brendan Gleeson εξαιρετικός, η χημεία μεταξύ τους σούπερ, η μουσική με την εικόνα δένουν περίφημα και εσύ θέλεις οπωσδήποτε να ταξιδέψεις στην "shithole" Μπριζ για να δεις από κοντά τη μαγευτική της πλατεία με τον καθεδρικό ναό λες και βρίσκεσαι σε παραμύθια τύπου Hansel and Gretel.

Μειονεκτήματα: Ok, το ξέρω πως δεν είναι αυτός ο σκοπός της συγκεκριμένης ταινίας αλλά θα ήταν ένα εξτρά πλεονέκτημα αν είχε καταφέρει να πει δυο πράγματα για τους χαρακτήρες των ηρώων σ΄ ένα βαθύτερο επίπεδο. Δεν το κατάφερε γιατί στην ουσία δεν το προσπάθησε ποτέ. Βάζω επίσης το χέρι μου στη φωτιά, ότι η έμπνευση του Mc Donagh είναι το Sexy Beast (2000) που γυρίστηκε λίγα χρόνια πριν και είχε τα ίδια μειονεκτήματα (συν ότι ήταν σαφώς κατώτερη ταινία). Οι χαρακτήρες έχουν μεν ενδιαφέρον αλλά δεν παύει να κουβαλάνε κάποια κλισέ του τύπου "ο τυπάς μαφιόζος Ιρλανδός που έχει τιμή" ή "ο κλασσικός Βρετανός που έχει χιούμορ και λέει ατακάρες" πράγμα που σε κάνει μεν να γελάς μα δε βοηθάει στη δημιουργία ενός αληθινού χαρακτήρα αλλά περισσότερο μιας καλογυαλισμένης καρικατούρας. 

It's movie time (9): Duel (1971)

Σκηνοθεσία: Steven Spielberg

Βαθμολογία Imdb: 7,6

Είδος: Road Thriller/Mystery

Γιατί να τη δεις: Γιατί όταν ήσουν πιτσιρικάς, πέρασες εξαιρετικά με αντίστοιχα road thriller κι ένοχες απολαύσεις όπως το Wolf Creek και γιατί δεύτερον, βαριέσαι να πήξεις το μυαλό σου και τη συγκεκριμένη ταινία τη βλέπεις πανεύκολα ακόμα και με μισό εγκέφαλο... Το Duel που παίχτηκε αρχικά στην τηλεόραση, ανήκει σ' αυτό που κάποιοι ονομάζουν easy watching films. Η δομή του είναι απλή και για να 'μαστε ειλικρινείς, το σενάριο μηδενικό. Αυτό που καθιστά το συγκεκριμένο φιλμ ενδιαφέρον κι εξαιρετικό στο είδος του ψυχολογικού τρόμου, είναι οι φυσιολογικές αντιδράσεις του ήρωα καθώς και το μυστήριο που διατηρείται μέχρι το τέλος. Παρεμπιπόντως, όσο κακόβουλος και κομπλεξάρας κι αν είσαι, η σκηνή στο εστιατόριο αποδεικνύει το τεράστιο ταλέντο του Spielberg στο να φτιάχνει ένα κλίμα απειλής και χωρίς να πέσει καν μια πιστολιά.

Μειονεκτήματα: Το σενάριο είναι αδύναμο αλλά μιλάμε για μία ταινία δύο χαρακτήρων...