Οι πιο καταθλιπτικές εκπομπές της παιδικής μας ηλικίας

 Candy Candy

    Γύρω στο 1990, τ' αθώα παιδικά σου μάτια, στηνόντουσαν για πρώτη φορά μπροστά στην οθόνη ώστε να παρακολουθήσουν ένα χαριτωμένο Manga παιδικό με τον τίτλο Candy Candy. Τι ήταν αυτό που αντίκρυσαν; Ορφανοτροφείο και φτώχεια, κακομοιριά κι εγκατάλειψη, άπειρα δάκρυα από μάτια κρατήρες, δυο κακομαθημένα που έκαναν τη ζωή της πρωταγωνίστριας κόλαση κι έναν έρωτα που τελείωνε με το πέσιμο του γαμπρού από άλογο και τον άδικο χαμό του. Η σειρά τελείωνε χαρούμενα βέβαια αλλά εσύ ήσουν αλκοολικός απ΄ το τρίτο επεισόδιο και μόλις 6 ετών.

Κόμης Δράκουλας 

    Η συγκεκριμένη σειρά μπορούσε να σε στείλει στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή απ' τα πρώτα κιόλας λεπτά. Ξεκινούσε φορτσάτα μ' επικλήσεις δαιμόνων και τελείωνε με το μαχαίρωμα του Κόμη απ' το Βαν Χέλσινγκ. Μεσολαβούσαν δαγκώματα, ρουφήγματα λαιμών, επιθέσεις βαμπίρ, ανασκολοπισμοί, εμφάνιση του Σατανά, νυχτερίδες, προσευχές στο Βελζεβούλ και μπόλικο σκοτάδι. Δε λέω, εξαιρετικό κράμα για βράδυ Σαββάτου αν είσαι εικοσιέξι ετών αλλά όχι οκτώ.

Η Λίμνη των Κύκνων

    Μια απ' τις πιο καταθλιπτικές εκπομπές της παιδικής μας ηλικίας (κυρίως αν ανήκεις στη δεκαετία των 30) ήταν και το επικό παραμύθι "Η Λίμνη των Κύκνων". Ένας κακός μάγος έχει μεταμορφώσει την Οντέτ και τις φίλες της σε κύκνους ώστε να πλασάρει στην κόρη του τον πρίγκηπα Ζίγκφριντ που αγαπάει την Οντέτ και θέλει να τη σώσει. Παρά τις δυσκολίες και τη συμφωνία του Τσαϊκόφσκι (που έσκιζε την παιδική καρδιά σου στα δύο), το δίδαγμα του παραμυθιού ήταν υπέροχο, ιδίως αν ήσουν κορίτσι σε παιδική ηλικία. Το πρόβλημα ωστόσο ξεκινούσε στην εφηβεία όταν ο πρώτος σου γκόμενος δεν ήταν πρίγκηπας του παραμυθιού αλλά δούλευε ντελιβεράς στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς.