Ο δικαιωματισμός σου και σε ποιο σημείο (οφείλει να) σταματάει...

 "Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων".    

Ηχεία στο δρόμο

Έχεις κάθε δικαίωμα: ν' ακούς μουσική στο σπίτι ή στ΄ αμάξι σου ή ακόμα και να βάζεις κολάν και να χορεύεις με τραγούδια της Barbra Streisand. 

Δεν έχεις δικαίωμα: να βάζεις ηχεία στο δρόμο και να χαλάς την ηρεμία των άλλων. ΔΕ ΖΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. Και σταμάτα να κοιτάζεις υπερήφανος δεξιά κι αριστερά για να δεις αν σε κοιτάζουν, λίγη τσίπα.

Graffiti

Έχεις κάθε δικαίωμα: να βάφεις τους τοίχους του δωματίου σου, να ζωγραφίζεις σε κάτι που σου ανήκει ή να κάνεις τατουάζ με σύμβολα σοφίας πάνω στο δεξί σου κωλομέρι.

Δεν έχεις δικαίωμα: να κάνεις graffiti και να ταγκάρεις δημόσιους τοίχους και δη πανέμορφα νεοκλασσικά στο κέντρο της πόλης. Δείξε επιτέλους λίγο σεβασμό στους γύρω σου ρε καθίκι.

Κλείσιμο δρόμων

Έχεις κάθε δικαίωμα (ΠΡΟΣΟΧΗ: ακολουθεί politically correct βαρετό λογύδριο): να διαδηλώσεις σε μια πλατεία για κοινό και δίκαιο στόχο. Η επικοινωνία ενός προβλήματος, αποτελεί προϋπόθεση για τη λύση του.

Δεν έχεις δικαίωμα: Να κλείνεις τους δρόμους! Γιατί όσο δικαίωμα έχεις εσύ να διαδηλώνεις, άλλο τόσο έχω κι εγώ να μπορώ να πάω όπου θέλω και χωρίς να μου φράζεις το δρόμο γιατί θες να διαμαρτυρηθείς για τις βάσεις του ΝΑΤΟ στη Νικαράγουα. 

Εργασία

Έχεις κάθε δικαίωμα (ΠΡΟΣΟΧΗ: ακολουθεί politically correct βαρετό λογύδριο): να μπορείς να εργαστείς με βάση τις ικανότητες σου και χωρίς να μπαίνουν στη μέση κριτήρια κοινωνικής ή φυλετικής προέλευσης. Με λίγα λόγια, να κρίνονται οι δεξιότητες σου και μόνο.

Δεν έχεις δικαίωμα: ν' απαιτείς να σε πληρώνουν οι άλλοι για πάντα και για να κάνεις μια δουλειά που δε χρησιμεύει σε κανέναν ή που δεν πληρείς τις προϋποθέσεις. Σε τελική ας διάβαζες.

Ελεύθερο camping

Έχεις κάθε δικαίωμα: να πληρώνεις δωμάτιο ή έστω να πηγαίνεις σ΄ ένα οργανωμένο camping.

Δεν έχεις δικαίωμα: να κάνεις ελεύθερο camping. Ναι δεν έχεις. Καταρχήν, στήνεις τη σκηνή σου απ' τον Ιούνιο και καβατζώνεις το μέρος. Και δε στήνεις απλή σκηνή αλλά τριάρι στην Κυψέλη. Λοιπές συνήθειες ενός φυσιολάτρη camper: ξέπλυμα κατσαρόλας στη θάλασσα, χέσιμο και θάψιμο στην άμμο, μουσικούλα regge δυνατά, κουβέντα σε αγνώστους φορώντας σαλβάρι και πέταγμα σκουπιδιών στα γύρω δάση. Κι εννοείται πως όλο αυτό το συνδυασμό φυσικότητας, δεν το διαπράττεις σε κανένα απομονωμένο κατσάβραχο αλλά συνήθως σε μια πανέμορφη παραλία. 

Τα 3 είδη του ΨΕΚΑ εν μέσω πανδημίας

Ο super ψέκας 

    

    Μένει στα περιστατικά της θρόμβωσης των εμβολίων (1 στους 100.000) και αγνοεί συνειδητά το αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό του να πεθάνει κανείς απ΄ τον covid σε περίπτωση που νοσήσει. Ο super ψέκας, ανησυχεί για την πιθανότητα να εμφανίσει παρενέργειες σε 10 χρόνια απ' το εμβόλιο (βγάζοντας ουρά ή δέρμα φιδιού πάνω απ' το δεξί κουντεπιέ), αλλά για το παρόν έχει ο Θεός... Συχνά, έχει καταχωρημένους στον υπολογιστή του στατιστικούς πίνακες θανάτων της φαντασίας του και βίντεο που διαμοιράζει στο διαδίκτυο σαν Ευαγγέλιο. Βασικό συστατικό του χαρακτήρα του, η έλλειψη εμπιστοσύνης στην επιστήμη. Δεύτερο βασικό συστατικό του χαρακτήρα του, η απόλυτη εμπιστοσύνη σ' ένα παλιάτσο που πουλάει μαντζούνια και ξόρκια σε Pdf για την περίπτωση που κολλήσει Covid-19.

Αγαπημένη του φράση: "Ξυπνάτε πρόβατα!".

Αντίλογος: Κανένας απολύτως. Δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα συνενόησης.

Ο επαναστάτης ψέκας 

   

     Είναι ο τύπος που θεωρεί φασισμό το να τσιμπηθείς για 2 δευτερόλεπτα (μπας και γλιτώσεις επιτέλους απ' τη χλεμπόνα!) και ασχολείται με το Συνταγματικό του δικαίωμα να μην εμβολιαστεί ενώ ο κόσμος εκεί έξω διαλύεται. Η τοξικότητα του -σε αντίθεση με του super ψέκα-, περιορίζεται συνήθως σε ζητήματα δικαιωμάτων και αφορά την ατομική-ατομικότητα του ατομικού κι εξατομικευμένου δικαιώματος στο να κάνει ότι ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ. Για τον επαναστάτη ψέκα, η λέξη "φασίστας" είναι πασπαρτού και την κολλάει κάθε δεύτερη πρόταση και κυρίως σ΄ εσένα που διαφωνείς.

Αγαπημένη του φράση: "Δικαίωμα μου να μην κάνω το μπόλι σας κωλοφασίστες".

Αντίλογος: Αν τυχόν έρθει ο Χάρος στη ΜΕΘ, μίλα του για το Συνταγματικό σου δικαίωμα να μην εμβολιαστείς. Θα το εκτιμήσει ιδιαίτερα.

Ο νάρκισσος ψέκας

     

    Στην πραγματικότητα, ο συγκεκριμένος δεν είναι ψεκασμένος αλλά νάρκισσος και τζιβάτος. Αφού  έκανε το εμβόλιο καλύπτωντας την κωλάρα του, υπερασπίζεται το δικαίωμα των αντιεμβολιαστών γράφοντας ηρωϊκές ατάκες και πιστεύοντας πως έτσι, υπερασπίζεται τα δικαιώματα των απανταχού     αδικημένων λες κι υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Εβραίων στο Γ Ράιχ. Ξεκινάει τη φράση του με το "εγώ έκανα το εμβόλιο (άρα δεν είμαι ψέκας)" και συνεχίζει μ' ένα μεγάλο "αλλά". Κάθε του φράση στάζει ναρκισσισμό κι ανάγκη να τον θεωρούν καλό λαϊκό παιδί. Με λίγα λόγια, η κατάσταση για το συγκεκριμένο είναι πάντα win-win.

Αγαπημένη του φράση: "Έκανα το εμβόλιο αλλα δε θ' ανεχτώ κανέναν να προσβάλλει τους ανθρώπους αυτούς".  

Αντίλογος: Έκανες το εμβόλιο και τώρα ΣΚΑΣΕ μπας και το κάνει και σωθεί κανένας άλλος. 

Εγκλήματα μεταξύ φίλων σε ταβέρνες κι εστιατόρια...

       "Οι όμορφες παρέες όμορφα διαλύονται"...

Οι φοιτητές

Μικρό έγκλημα νούμερο 1:  Την κάνεις απ' τα Village και λες πως θα περάσεις για λίγο. Αφού χαιρετάς κάθεσαι και το ποτήρι σου γεμίζει αλκοόλ από ένα μακρύ τριχωτό χέρι στα δεξιά. Την ώρα της λυπητερής ωστόσο συμβαίνει το εξής: παρ' ότι ξερόγλυψες όλο κι όλο λίγο κρασί, μοιράζεσαι το λογαριασμό ισότιμα με τους άλλους.

Ποιοι το διαπράττουν: Σεσημασμένες παρέες μεταπτυχιακών που εκμεταλλεύονται το κόμπλεξ σου και κάνουν ζωάρα με τα λεφτά σου.

Πως αντιδράς εσύ: Πληρώνεις σαν gentleman γεμάτος άνεση και χάρη! Χαμογελάς, υποκλίνεσαι σε κάποιο αόρατο αγγλικό πρωτόκολλο και ταυτόγχρονα δαγκώνεις τα χείλη σου.

Ο Πασόκος

Μικρό έγκλημα νούμερο 2: Πηγαίνεις με την καλή σου κι ένα ζευγάρι για φαγητό. Αφού κάθεστε στο τραπέζι, τα πάντα μοιάζουν όμορφα μέχρι και τη στιγμή που καταφθάνει ο σερβιτόρος. Τότε, συμβαίνει κάτι μαγικό: ο άντρας της φίλης της κοπέλας σου, το άβουλο πλάσμα, μεταμορφώνεται ξαφνικά σε alpha male. Ξεκινάει απ' τη φάβα, συνεχίζει με τους κορφάδες κι ύστερα έρχεται το τζατζίκι, οι τυροκροκέτες, οι βολβοί, η ομελέτα, το τουρσί, η μελιτζανοσαλάτα, οι μυζηθρόπιτες, τα παντζάρια, οι ντολμάδες, ο ντάκος, τα αρνίσια κοιλιδάκια κι ακολουθούν τα κυρίως. Τα 214 ευρώ του λογαριασμού μοιάζουν μ' ένα πικρό μα φυσικό επακόλουθο.

Ποιοι το διαπράττουν: Ζευγάρια 35άρηδων με παιδιά που εργάζονται πολύ και βγαίνουν λίγο.

Πως αντιδράς εσύ: Σαν τον καπετάνιο του Τιτανικού. Κοιτάζεις την καταστροφή να έρχεται αδυνατώντας να κάνεις και το παραμικρό.

Τα πηρούνια

Μικρό έγκλημα νούμερο 3: Βγαίνεις με φίλους για φαγητό και κάποιος προτείνει μεζέδες για όλους. Όταν όμως το τραπέζι γεμίζει, τα πηρούνια των συνδαιτημόνων μπουκάρουν στα πιάτα όπως ο Χίτλερ στην Πολωνία. Το φαγητό εξαφανίζεται σε χρόνο dt. Προλαβαίνεις δυο πηρουνιές χοιρινό, μια πατάτες και ίσα που βρέχεις τα χείλη σου με λίγη μπύρα.

Ποιοι το διαπράττουν: Παλιοί σου φίλοι απ' το Στρατό. 

Πως αντιδράς εσύ: Μένεις αρχικά απαθής αλλά ξεσπάς 2 μήνες αργότερα, σε μια τυχαία συζήτηση για το γερμανικό θέατρο στις αρχές του 21ου αιώνα.

Η "ξεχασιάρα"

Μικρό έγκλημα νούμερο 4: Τρώτε σουβλάκια με την παρέα κι έρχεται η στιγμή του λογαριασμού. Τότε, ενώ έχεις βάλει το μερίδιο σου και κάτι παραπάνω, υπολείπεται  το ποσό των δυόμιση ευρώ. Ο σερβιτόρος το ψελλίζει αλλά καμία απάντηση. Οι άλλοι κοιτάζουν αλλού, ο σερβιτόρος εσένα κι εσύ το σερβιτόρο. Τελικά, ανοίγεις το πορτοφόλι ενώ οι υπόλοιποι μιλάνε για τη νέα αποχώρηση απ' το αγαπημένο τους reality.

Ποιος το διαπράττει: Η θρησκευόμενη φίλη ενός φίλου.

Πως αντιδράς εσύ: Με μια νευρική ξερογκαζιά την ώρα του φευγιού.

Μεγάλες (κι ανεκπλήρωτες) προσδοκίες

     Όταν η ελπίδα σε σηκώνει για να σε ρίξει από ψηλά ή αλλιώς οι μεγάλες προσδοκίες που δεν ευοδώθηκαν ποτέ...

Ανεκπλήρωτη προσδοκία νούμερο 1

Κατάσταση: Έχεις ετοιμάσει ταινιάκι, έχεις αράξει στον καναπέ μα νιώθεις υπογλυκαιμία. Ψάχνεις στο ψυγείο, ψάχνεις στα ντουλάπια, ψάχνεις στα συρτάρια και όταν τ' αποφασίζεις, ντύνεσαι όπως όπως και κατευθύνεσαι στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς. Η επιβλητική μπρατσαρού είναι εκεί, παρασκευάζοντας μπροστά σου (!) μια τούρτα αμυγδάλου. Σκέφτεσαι "υπέροχα" -γιατί είσαι θύμα- και προχωράς στη βιτρίνα.

Τι φαντάζεσαι: Ότι θα φας κάτι νόστιμο και κυρίως φρέσκο.

Τι συμβαίνει: Mια μπαγιάτικη αηδία που μοιάζει με φλωρεντίνα και σού κρατσανάει τα δόντια.

Ανεκπλήρωτη προσδοκία νούμερο 2

Κατάσταση: Ξεκίνημα φοιτητικής ζωής και μεγάλες προσδοκίες. Φοράς τα καλά σου, παίρνεις προφυλακτικά και κάνεις την εγγραφή. Το ταξίδι ξεκινά!

Τι φαντάζεσαι: παρτάκια σε στυλ American Pie, παρεάκια σε στυλ Friends κι ερωτική ζωή σαν του Rocco στην Ibiza! 

Τι συμβαίνει: παρτάκια σε στυλ "μπουζούκια στον Κιάμο", παρεάκια σε στυλ "ψηλέ, κάνε μια εγγραφή στο κόμμα ρε μαλάκα" κι ερωτική ζωή σαν της κυρά-Σοφίας στο Ρετιρέ. Α, κι αντί για φλερτάκι στο κυλικείο, Microsoft Teams bitches! 

Ανεκπλήρωτη προσδοκία νούμερο 3

Κατάσταση: Τελείωσες το σχολείο και ξεκινάς την ενήλικη ζωή. Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και οι προοπτικές τεράστιες. Οι διαρκείς ονειροπολήσεις σε τρέφουν κι η σιγουριά για το μέλλον σε κατακλύζει.

Τι φαντάζεσαι: Θα αλλάξεις τον κόσμο σαν τον Γκάντι, θα βγάλεις λεφτά σαν τον Ωνάσση και θα σουτάρεις δίποντα σαν το Γκάλη.

Τι συμβαίνει: Δεν άλλαξες τελικά τον κόσμο αλλά τις σχέσεις με τους φίλους απ΄το Λύκειο με τους οποίους έχεις τσακωθεί. Ο μισθός σου είναι οχτακόσια ευρώ κι η μπασκετική σου ικανότητα εξαιρετική μα στη μικρή μπασκετούλα πάνω απ΄την πόρτα.

Ανεκπλήρωτη προσδοκία νούμερο 4

Κατάσταση: Έχεις πληρωθεί και πας να ψωνίσεις αθλητικά παππούτσια. Το βράδυ κανόνισες ποτό και θέλεις να τα φοράς. Σκέφτεσαι να τη φασώνεις στο μπαρ και να τραβάς τα βλέμματα με τα καλοφτιαγμένα σου παπούτσια που δείχνουν το εκλεπτυσμένο σου γούστο, τι είναι άλλωστε η ζωή πέρα από μικρές στιγμές θριάμβου βρε αδερφέ;

Τι φαντάζεσαι: καλές τιμές, παππούτσια απλά και υψηλή αισθητική.

Τι βρίσκεις: αυτό.

Κι αυτό.

Όταν είναι καλύτερο να σιωπάς (part 2)

     Προτάσεις που ξεστομίζεις και θα 'πρεπε να τιμωρηθείς με δημόσιο μαστίγωμα και διαπόμπευση στην Ομόνοια. 

Ατάκα νούμερο 1: "O τυπάς είναι και γαμώ τα παιδιά!". 

Πότε τη λες: Μετά από πρόσφατη γνωριμία στο πλοίο. 

Αντίλογος: Ο τυπάς μπορεί να κρύβει και πτώματα στη σοφίτα. Τον ξέρεις μιάμιση ώρα.

Τι δείχνει για σένα: Είσαι μικρός και άπειρος ή ένας ενθουσιώδης ηλίθιος.

Ατάκα νούμερο 2: "Πίσω απ' όλα κρύβεται η Νέα Τάξη πραγμάτων κι η Μασωνία".

Πότε τη λες: Όταν σε χωρίζουν, το μαγαζί σου κλείνει κι ο μόνος που σου στέλνει μηνύματα είναι η εφορία για ένα χρέος 1600 ευρώ. Με λίγα λόγια, όταν θες να εξηγήσεις την προσωπική σου αποτυχία. 

Αντίλογος: Αν κάτι κρύβεται από πίσω εσύ πως το έμαθες; Κι από ποιον;

Τι δείχνει για σένα: Είσαι ελαφρόμυαλος και μερικώς διαταραγμένος.

Ατάκα νούμερο 3: "Δεν έχω πρόβλημα με τους "τάδε" αλλά...".

Πότε τη λες: Σε συναντήσεις με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχεις μεγάλη οικειότητα. Η εισαγωγή είναι αναγκαία για να μοιραστείς στη συνέχεια το ρατσισμό σου με ασφάλεια. 

Αντίλογος: Το ασυνείδητο δεν έχει άρνηση κι επομένως ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Τι δείχνει για σένα: Είσαι κότα και αυτολογοκρίνεσαι. Θέλεις να σε συμπαθούν όλοι μα κατά βάθος είσαι εγωπαθές αρχίδι.

Ατάκα νούμερο 4: "Δεν ακούω τέτοια μουσική μα θα τη βάλουμε γiα τους γονείς".

Πότε τη λες: Πριν απ' το τραπέζι του γάμου σου για τα σκυλάδικα και τα παραδοσιακά. 

Αντίλογος: Οι γονείς σου επιθυμούν και να μην καπνίζεις, να μην πίνεις μπάφους, να μην ξενυχτάς, να μην οδηγείς μηχανάκι και να μην κάνεις πρωκτικό σεξ.

Τι δείχνει για σένα: Κάτω απ' τα βινύλια των Pink Floyd, κρύβεις κασέτες με Κοντολάζο, Μενιδιάτη και Έφη Σαρρή.

Ατάκα νούμερο 5: "Εμείς είμαστε οι πιο αξιόπιστοι"!

Πότε τη λες: Όταν δουλεύεις για μεγάλο διάστημα στην ίδια εταιρεία. 

Αντίλογος: Εσύ είσαι ένας υπάλληλος κι η εταιρεία που δουλεύεις μια εταιρεία. Δεν είσαστε ένα.

Τι δείχνει για σένα: Έχεις αλλοτριωθεί πλήρως κι έχεις την ανάγκη ν' ανήκεις κάπου. 

Ατάκα νούμερο 6: "Α, εγώ τα λέω σταράτα".

Πότε τη λες: Όταν θες να δικαιολογήσεις το δηλητήριο που στάζει το στοματάκι σου. Το "φούσκωσες σα νερόμπαλα" ή το "απορώ γιατί δε σε παντρεύεται μετά από δυο γεμάτες βδομάδες σχέσης" δε φαίνεται κι η καλύτερη αρχή για μια ανοιχτή συζήτηση.

Αντίλογος: Τα λες σταράτα αλλά θυμώνεις όταν τ' ακούς σταράτα. 

Τι δείχνει για σένα: Είσαι πικρόχολος και δεν έχεις ούτε μια στάλα ενσυναίσθησης.

Ο καρεκλάκιας και λοιποί άθλιοι γείτονες...

Περίπτωση 1: Ο Kαρεκλάκιας

Τι κάνει: τοποθετεί μια καρέκλα στο δρόμο (εναλλακτικά κι ένα καφάσι) μέχρι και τη στιγμή της επιστροφής του απ' τη δουλειά. Τις περισσότερες φορές, βάζει και τη γυναίκα του να παραμονεύει απ' το παράθυρο σε περίπτωση που γίνει η μαλακία και κάποιος θελήσει να παρκάρει.

Που τον συναντάς: στα δυτικά προάστεια της Αθήνας.

Βαθμός ενόχλησης: τεράστιος κυρίως αν είσαι κουρασμένος. Αν μάλιστα κάνεις το λάθος κι αφού έχεις ψάξει παρκάρισμα σε τέσσερις γειτονικές περιοχές, ένα κεφάλι απ' το παράθυρο θα σε προϋπαντήσει με μπινελίκι μέχρι και τη στιγμή που θα ψάξεις για καλύτερη τύχη αλλού. 

Περίπτωση 2: Το Ατίθασο Ντουέτο

Τι κάνουν: Πενηντάρα μάνα κι έφηβη κόρη που τσακώνονται διαρκώς κι ενίοτε έρχονται στα χέρια. Οι περισσότεροι καβγάδες, λαμβάνουν μέρος κατά την περίοδο της άνοιξης και κάποια Ιουνιάτικα απογεύματα εν τω μέσω της θερινής ραστώνης και σε κλίμα γαλήνης. Συνηθέστερες αιτίες αποτελούν τα ξενύχτια της κόρης, το τατουάζ της στον αστράγαλο καθώς και τα τσιλιμπουρδίσματα της μάνας με το δεύτερο σύζυγο της κατά τη διάρκεια του βραδυνού.

Που τις συναντάς: στα βόρεια προάστεια της Αθήνας καθώς και σ' ακριβές συνοικίες του κεντρικού ιστού.
Βαθμός ενόχλησης: μικρός εκτός απ' τις στιγμές που σ' επισκέπτεται η νέα σου σχέση κι από δίπλα, η μακρόσυρτη ιαχή "πουτάνααααααααα" σε κάνει να κοκκινίζεις.

Περίπτωση 3: Ο Μπαλκονάκιας

Τι κάνει: για έξι μήνες το χρόνο και για δύο φορές την εβδομάδα, βάζει "μουσικούλα" δυνατά χαβαλεδιάζοντας φωναχτά και πίνοντας "μπυρίτσα" στην "καβατζούλα" του μπαλκονιού με τον "ψηλάκο" και την υπόλοιπη παρέα.
Που τον συναντάς: στον Πειραιά ή σε κάποιο απ' τα προάστεια του.
Βαθμός ενόχλησης: μικρός κατά την περίοδο της άνοιξης, μεγάλος κατά την αντίστοιχη του καλοκαιριού μιας κι έχεις τη μπαλκονόπορτα ανοιχτή.

Περίπτωση 4: Η Κακιά Γριά

Τι κάνει: αρνείται να πληρώσει κοινόχρηστα αν δεν γίνουν τα πράγματα όπως θέλει (δηλαδή ποτέ) και κάπως έτσι, τα τελευταία λεφτά που έδωσε αφορούν το μακρινό 1988. Η καθαριότητα της εισόδου, το ξεχορτάριασμα του κήπου και το παράνομα παρκαρισμένο παπί στην πιλοτή, είναι τα συνηθέστερα ζητήματα που την απασχολούν όταν μέσα της καταλαγιάζουν ζητήματα όπως το εξαφανισμένο κλειδί της ταράτσας, το άπλωμα ρούχων στον τρίτο, τα βογγητά γαμησιού απ' τον πρώτο κι ένα παλιό mountain bike παρατημένο δίπλα απ' το λέβητα.
Που τη συναντάς: στα νότια προάστεια.
Βαθμός ενόχλησης: μεγάλος καθώς εξαιτίας της, το πετρέλαιο στην πολυκατοικία αποτελεί μακρινή  ανάμνηση.

Περίπτωση 5: Ο Παλαιοπασόκος

Τι κάνει: ακόμα κι αν κατοικείς σε Βουργουνδιανό ανάκτορο του 1612 και λαξευμένο από πέτρα κι εντυπωσιακά αετώματα, ο εξηντάρης αυτός τύπος -που μένει απέναντι-, έχει τη μόνιμη τάση να υποβαθμίζει τη γειτονιά σου για την ικανοποίηση φαντασιωτικών αναγκών του. Στην αρχή, σηκώνει μια επέκταση που δεν ολοκληρώνει ποτέ, στη συνέχεια τη χρησιμοποιεί για αποθήκη γεμίζοντας τη με βαρέλια και μπάζα και τέλος, κορυφώνει τις πολεοδομικές του ανησυχίες με μια εξωτερική κατασκευή που μοιάζει με δημόσια τουαλέτα στο Κιάτο και χρησιμοποιεί για πρόσθετη αποθήκη και ταφή πτωμάτων.

Που το συναντάς: παντού.

Βαθμός ενόχλησης: τεράστιος.