Βροχερό απόγευμα Δευτέρας. Όταν από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου ήρθε η πρόταση του Joker, δέχθηκα μάλλον άνευρα, περισσότερο για να καλωσορίσω τη φετινή φθινοπωρινή καθημερινότητα. Είχα αποφασίσει να μην ξαναδώ blockbuster ταινία, μετά από πολλές βραδιές σε μια κατάμεστη αίθουσα αδιαφορώντας για την ταινία και πιάνοντας τον εαυτό μου να βαριέται...
Αυτό το βράδυ όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Βρέθηκα σε μια κατάμεστη αίθουσα πάλι, αυτή τη φορά καθηλωμένη, μεταξύ ενός συνεπαρμένου κοινού που δεν έβγαζε άχνα. Η ιστορία του Batman και των διαφορών του με τον Joker είναι λίγο πολύ γνωστή. Για πρώτη φορά όμως έρχεται τόσο στο φως ο σκοτεινός αντίπαλος του υπερήρωα, ένας αντιήρωας που τώρα μίλησε στις καρδιές μας… Η κοινωνική απομόνωση, ο εκφοβισμός, η έλλειψη επαγγελματικής καταξίωσης και η απόρριψη από τους γονείς του ναρκισσιστή ψυχοπαθούς Αrthur Fleck, διαμορφώνουν τη ζοφερή του πραγματικότητα σε έναν κόσμο που δίνει αξία σε εκείνον που έχει τα στοιχεία μιας επιφανειακής επιτυχίας. Ανεβαίνει καθημερινά τον Γολγοθά του ασθμαίνοντας στις σκάλες που οδηγούν στο διαμέρισμά του αλλά και σε εκείνες που οδηγούν στην κοινωνική αποδοχή. Ώσπου μια στιγμή αδικίας μετατρέπει τον Arthur Fleck σε Joker. Από τη στωική αδράνεια μεταπίπτει στην οργισμένη αντίδραση και γίνεται σύμβολο της αλλαγής που θέλει ο κόσμος. ‘Έτσι, το δυστοπικό σύμπαν της ταινίας γίνεται ο καμβάς στον οποίο σκιαγραφείται ο χαρακτήρας ενός κακού που αντιδρά στην αδικία, ενός loser που παίρνει την εκδίκησή του. Κάπου εκεί λοιπόν, ήρθε η κάθαρση για όλα εκείνα τα σχολικά διαλείμματα που περνούσα μόνη σε μια γωνία ή ακούγοντας για το πάρτυ του προηγούμενου Σαββάτου, στο οποίο όμως δεν είχα καλεστεί… Ο Joaquin Phoenix κέρδισε το στοίχημα ενός ρόλου που θα μπορούσε να καταλήξει grotesque, όμως εξελίχθηκε σε θρίαμβο, καταφέρνοντας να φέρει στην επιφάνεια σκοτεινά του κομμάτια. Καταπληκτικός, απόλυτος δικαιούχος του Oscar. Απολαυστική η κίνησή του και τόσο επιτυχημένο το εύρημα του γέλιου-κλαυσίγελου. Εξαιρετική η σκηνοθεσία του Todd Phillips, με σωστή χρήση της σωστής μουσικής (επιτέλους), καλοφτιαγμένες σκηνές βίας και υπέροχα πλάνα μιας φθινοπωρινής Νέας Υόρκης… Μετά από αυτή την τελευταία αφήγηση του Joker, κανείς πλέον δεν μπορεί να πάρει απόλυτα το μέρος του Bruce Wayne. Οι τέλειοι ήρωες αποκαθηλώθηκαν δίνοντας τη θέση τους σε πιο "σκοτεινούς" χαρακτήρες. Άλλωστε, είναι οι σκοτεινές περίοδοι της ζωής μας που μας σμιλεύουν και μας φέρνουν χωρίς λογοκρισία σε επαφή με αυτόν τον εσωτερικό εαυτό μας, απαλλαγμένο από τη μάσκα που από μόνοι μας ή με τη βοήθεια άλλων επιλέγουμε να φορέσουμε…
Roberta Bruce
