Τα είδη των καταλόγων σ' εστιατόρια που δεν πρέπει ποτέ ν' αγνοήσεις

      Σύμφωνοι. Στο 2019, ο χώρος του διαδικτύου μπορεί να σε πληροφορήσει με μια σχετική ακρίβεια γι' αυτό που θα συναντήσεις ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντοτε αναγκαίο: κάποιες φορές, χρειάζεται απλούστατα να δεις τα σημάδια που δεν πρέπει ποτέ ν' αγνοήσεις...

Σημάδι νούμερο 1: Εστιατόριο με κατάλογο φαγητών σε φωτογραφίες.

Που θα το βρεις: στην Πλάκα και στ' Αναφιώτικα και σε διάφορα άλλα τουριστικά σημεία του κέντρου.

Τι να περιμένεις: την κρέμα στο μπιφτέκι να σού υπερκαλύπτει τη γεύση ενώ η προτηγανισμένη  πατάτα θα πέφτει στο στομάχι σου βαριά σαν τσιμέντο.

Συναίσθημα που κυριαρχεί: η ντροπή.
Ο σερβιτόρος με το μαλλί βαμβάκι σε είχε προϊδεάσει, το photoshop στο μουσακά και στο παστίτσιο έβγαζε μάτι, πως διάολο κατάφερες να πέσεις σε τέτοιο ολίσθημα;

Σημάδι νούμερο 2: Εστιατόριο με κατάλογο ΣΦΡΑΓΙΔΑ επάνω στο τραπεζομάντηλο.

Που θα το βρεις: στην κορυφή κάποιου λόφου σε κυκλαδίτικο νησί ή ακόμα και σε κάποια ακριβή συνοικία του κέντρου της πρωτεύουσας.
Τι να περιμένεις: πανάκριβο μέτριο φαγητό που τρως μιάμιση ώρα μετά την παραγγελία σου, τη Μποφίλιου να τραγουδάει σκερτσόζικα το "Αεράκι" και στο τέλος, κέρασμα σφηνάκι γρανίτας έπειτα απ' την ερώτηση κάποιου τύπου με ελαφρώς ξυρισμένα γένια και τατουάζ "είμαστε εντάξει;".
Συναίσθημα που κυριαρχεί: η αμηχανία. Μέσα σου υπάρχει παράπονο κι η απορία γι' αυτό που συνέβη. Οι πάντες γύρω σου ευγενικοί, η γρανίτα παγωμένη, το μενού-σφραγίδα μια υπέροχη καινοτομία και τα χαμόγελα των σερβιτόρων αστραφτερά! Ε τότε πως γίνεται να στη "φόρεσαν" έτσι;

Σημάδι νούμερο 3:   Εστιατόριο με κατάλογο γεμάτο από γκουρμεδιές!

Πoυ θα το βρεις: στο κέντρο της Κηφισιάς και σε κάποιο χωριουδάκι στην ενδοχώρα της Νάξου.

Τι να περιμένεις: μικρές νερόβραστες μερίδες σερβιρισμένες απ' το χεράκι του ξυνισμένου μετρ. Το τραπέζι σου θα βρίσκεται κάπου στα δεξιά στο βάθος και δίπλα από ψηφοφόρους του Γιάννη Βαρουφάκη. Η αίσθηση ότι σού κάνουν χάρη θα είναι έντονη.

Συναίσθημα που κυριαρχεί: ο θυμός! Ενώ ψωμολυσσάς, η πεσκανδρίτσα με χούμους, ταλιατέλες και σως βανίλια γαρνιρισμένη σε κρόκο σταφυλιού και άλλες ξιπασμένες μαλακίες μοιάζουν οι μόνες σου επιλογές! Έτσι, η νύχτα σου τελειώνει με το σουβλάκι της κυρα Ματίνας στη Μεταμόρφωση.

Προτάση αποφυγής: τρεις καταστάσεις που ΠΡΕΠΕΙ να γλιτώσεις το Σεπτέμβρη στην Αθήνα!

Πρόταση αποφυγής 1: "καφεδάκι" με εργαζόμενο υπάλληλο σε ιδιωτική επιχείρηση.

Πότε το αποφεύγεις: από τις μεσημεριανές ώρες της τελευταίας Κυριακής του Αυγούστου μέχρι το βράδυ της ίδιας ημέρας...

Γιατί το αποφεύγεις: γιατί είναι 31 Αυγούστου, ημέρα Κυριακή. Το καλοκαίρι έχει μόλις τελειώσει (μαζί με την άδεια) και για τον εργαζόμενο υπάλληλο, η επιστροφή στην καθημερινότητα αποτελεί την ωμή πραγματικότητα. Ο άνθρωπος αυτός, βλέπει τις αμέτρητες ώρες σ' ένα γραφείο και τις ατέλειωτες υποχρεώσεις να ξεπροβάλλουν μία μία. Η ξεγνοιασιά αποτελεί παρελθόν και το ξέρει καλύτερα απ' όλους. Τσάμπα θα κουραστείς και θα "ματώσεις" τ' αυτιά σου. Η παρηγοριά που τού προσφέρεις είναι σταγόνα στον ωκεανό και μάταιη. Η κλάψα του για την πραγματικότητα είναι αναπόφευκτη. Σε τελική το επέλεξε, ας πρόσεχε!

Πρόταση αποφυγής 2: το κέντρο της Αθήνας για λόγους ψυχαγωγίας.

Πότε το αποφεύγεις: από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τουλάχιστον τα μέσα του Σεπτέμβρη.

Γιατί το αποφεύγεις: γιατί προέρχεσαι απ' την ατμόσφαιρα ενός κυκλαδίτικου νησιού και η Αθήνα δεν είναι ακριβώς μια πόλη με κρεμαστούς κήπους και σκαλιστά συντριβάνια. Είναι μια πόλη πολύβουη, φασαριόζικη, με μηχανάκια στα πεζοδρόμια και σκουπίδια, με αυτοκίνητα που μαρσάρουν στην άσφαλτο και gangstas... μαλακιστήρια που κουβαλάνε κασετόφωνα ακούγοντας τις ρίμες του Snik στο τέρμα. Κατάλαβες τώρα;

Πρόταση αποφυγής νούμερο 3: μεγαλεπίβολοι στόχοι που πρέπει να πετύχεις άμεσα.

Πότε τους αποφεύγεις: από τα τέλη του Αυγούστου που σε πιάνει η τρέλα μέχρι και τις αρχές του Σεπτέμβρη.

Γιατί τους αποφεύγεις: γιατί μετά από μια μακρά περίοδο χαλάρωσης, καταστρέφεις κάθε ικμάδα προσωπικής σου ηρεμίας με άμεση συνέπεια το stress και την πίεση. Είναι ξεκαθαρο φυσικά πως χρειάζεσαι στόχους και κίνητρα ωστόσο χαλάρωσε κι ΑΠΟΛΑΥΣΕ τη ζωή σου όσο μπορείς! Χρειάζεσαι προσαρμογή κι οι στόχοι έπονται, μη βαραίνεις τσάμπα μ' ένα κάρο άχρηστα τούβλα! Ούτως ή άλλως, είτε πετύχεις είτε όχι, η κατάληξη για όλους είναι γνωστή... Τι τρελαίνεσαι λοιπόν;

Πρόταση ταξιδιού από Roberta Bruce: 5 προτάσεις για ένα αξέχαστο τριήμερο στο ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Βερολίνο αυγουστιάτικα; Τα τελευταία καλοκαίρια επιλέγω κάθε δεκαπενταύγουστο να απαρνηθώ τις κυκλαδίτικες παραλίες και να επισκεφτώ ευρωπαϊκούς προορισμούς. Ιδανική θερμοκρασία, άνεση χρόνου, ελευθερία και περιπέτεια. Η φετινή μου επιλογή όμως δίχασε. Φαίνεται πως το Βερολίνο έχει ακραίους πολέμιους αλλά και φίλους. Μια πόλη που δεν είναι ψυχαναγκαστικά όμορφη όπως η Βιέννη ή παραμυθένια όπως το Εδιμβούργο, αλλά σε γοητεύει αληθινά. Ομορφιά, αρχιτεκτονική, ποταμός, πάρκα, Ψυχρός Πόλεμος, Χίτλερ, μοντέρνα τέχνη, street art, πλατείες, μνημεία, μουσεία, απομεινάρια του Τείχους, εναλλακτικές γειτονιές, καταλήψεις όλα αυτά συνθέτουν ένα μοναδικό μωσαϊκό. Το Βερολίνο λοιπόν είναι μια ελεύθερη, απόλυτα λειτουργική και ανθρώπινη πόλη. Ο πολιτισμός συναντά την αποτελεσματικότητα και την ιστορία και το αποτέλεσμα είναι μια πόλη που μαζί με τα τραμ της δεν κοιμάται ποτέ. Μια πόλη που αποδέχεται τους πάντες, τα έχει όλα και στα προσφέρει. Αυτές λοιπόν είναι οι πέντε προτάσεις μου για ένα αξέχαστο τριήμερο στο Βερολίνο:

1. Πρόταση για πρωινό και χαλαρό καφέ: Καφέ απέναντι από το Berliner Dom

Κατηφορίζεις προς την Alexanderplatz, θαυμάζεις τον Πύργο της τηλεόρασης και το Συντριβάνι του Ποσειδώνα. Ρίχνεις κλεφτές ματιές στο μεγάλο κατακόρυφο ενυδρείο στο lobby του Raddison Blue Hotel και φτάνεις στην promenade του Σπρέε. Βγάζεις χαριτωμένες photo δίπλα στο Three girls and a Boy και βρίσκεσαι απέναντι από τον Καθεδρικό Ναό του Βερολίνου. Το ιδανικό σημείο για καφέ και φαγητό. Κάθεσαι λοιπόν σε ένα μαγαζί και χαζεύεις τα ποταμόπλοια απολαμβάνοντας την τέλεια θέα και την ηρεμία …..

2. Πρόταση για μάθημα ιστορίας: Memorial of the Murdered Jews of Europe-Check point Charlie-Topographie des Terror

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και οι ναζιστικές φρικαλεότητες ρίχνουν βαριά τη σκιά τους πάνω στο Βερολίνο. Ένα μέρος της γοητείας της πόλης όμως συνίσταται και στον τρόπο με τον οποίο το Βερολίνο έχει αφομοιώσει τα μελανά σημεία της ιστορίας του (σε αντίθεση με το Λονδίνο, μια πόλη ωδή στον καπιταλισμό, που ακόμη και το 2018 εξακολουθούσε να εξυμνεί τον βρετανικό ιμπεριαλισμό). Σεβασμός, περισυλλογή και διδαχή. Η γκρίζα λιτότητα του μνημείου για τους Δολοφονημένους Εβραίους, η έκταση του οποίου προσπαθεί να αποδώσει το μέγεθος της κτηνωδίας και οι κλασικές φωτογραφίες στο Μνημείο Ελέγχου Charlie είναι η απαραίτητη εισαγωγή για το Topographie des Terrors. Ένα μοναδικό (δωρεάν) μουσείο όπου μέσα από αντίγραφα ναζιστικών εγγράφων και σπάνιων φωτογραφιών ξετυλίγεται κλιμακωτά το κουβάρι από τα πρώτα χρόνια της ανόδου του ναζισμού μέχρι και το τέλος. Ενώ η ιστορία είναι γνωστή τα πραγματικά έγγραφα των Ες-ες έρχονται να της δώσουν μια άλλη τρομακτικότερη διάσταση….

3. Πρόταση γνωριμίας με την εναλλακτική κοινότητα του Βερολίνου: Γέφυρα Oberbaum-Kreuzberg

To Βερολίνο δεν φημίζεται για τις γέφυρές του. Η γέφυρα Oberbaum αποτελεί εξαίρεση. Κινείσαι προς το Ανατολικό πια Βερολίνο. Οι εικόνες αλλάζουν, ο κόσμος είναι διαφορετικός και συναντάς κοντά στο East Side Gallery ένα από τα μεγαλύτερα σε μήκος απομεινάρια του τείχους που έχει στολιστεί με εντυπωσιακά και πρωτότυπα graffiti, πραγματικά έργα street art. Περπατώντας κατά μήκος του τείχους αισθάνεσαι λιγάκι την ατμόσφαιρα του Ψυχρού Πολέμου. Τα νεανικά πρόσωπα της εναλλακτικής κοινότητας ξεκουράζονται δίπλα στη γέφυρα. Διασχίζεις την όμορφη Oberbaum και καταλήγεις στην περιοχή Kreuzberg. Η πιο ζωηρόχρωμη, καλλιτεχνική και εναλλακτική περιοχή του Βερολίνου, στην οποία τα δικά μας Εξάρχεια θέλουν και πρέπει να μοιάσουν…

4. Πρόταση γνωριμίας με το «παλιό» Βερολίνο: Schloss Charlottenburg-Spandau

Η αλήθεια είναι ότι δεν αγαπώ ιδιαίτερα τα εσωτερικά διαμερίσματα των ανακτόρων ως αξιοθέατα, με εξαίρεση ίσως το Stirling στη Σκωτία. Από την άλλη, λατρεύω τους κήπους τους. Οι μπαρόκ και αγγλικοί κήποι του Charlottenburg, της θερινής κατοικίας του οίκου των Hohenzollern, προσφέρουν το ιδανικό σκηνικό για χαλάρωση και περίπατο. Απολαμβάνεις το γλυκό σου στο καφέ των κήπων και παίρνεις το λεωφορείο για να καταλήξεις στο Spandau. Βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά του Σπρέε πια. Η μεσαιωνική πόλη του Spandau ιδρύθηκε το 1197. Χάνεσαι στα στενά σοκάκια γύρω από τον καθεδρικό Nikolaikircke, χαζεύεις την παλαιότερη κατοικία του Βερολίνου, ένα γοτθικό σπίτι των αρχών του 16ου αιώνα, και απολαμβάνεις τη βερολινέζικη κουζίνα σε ένα από τα στενά….

5. Πρόταση γνωριμίας με το αστικό Βερολίνο και δείπνο: Prenzlauer Berg

Η συνοικία Prenzlauer στο παρελθόν ήταν εργατική γειτονιά του Ανατολικού Βερολίνου. Το συνειδητοποιείς άλλωστε βολτάροντας στο Μνημείο του Τείχους και περπατώντας παράλληλα με το τσιμεντένιο κουφάρι που παλιά χώριζε την πόλη και τις ζωές των κατοίκων της στα δυο. Μετά την επανένωση και τον μετασχηματισμό της, η περιοχή έχει μεταμορφωθεί σε μια ζωηρόχρωμη γειτονιά, που σε φέρνει σε επαφή με το σύγχρονο αστικό Βερολίνο. Χαζεύεις τον Πύργο Kulturbrauerei, απομεινάρι της μυθικής βερολινέζικης ζυθοποίας Schultheiss και χάνεσαι στους ήρεμους δρόμους κάτω από τις καστανιές και τα πλατάνια για να καταλήξεις στην Kollwitzplatz. Καθώς σουρουπώνει, εστιατόρια, μαγαζάκια με παριζιάνικο αέρα, καφέ και pubs προσφέρουν αυτό που χρειάζεσαι για το κλείσιμο μιας μέρας που τελικά άξιζε να ζήσεις. Γιατί ό,τι και να ακούς το Βερολίνο είναι μια πόλη που ΑΞΙΖΕΙ να επισκεφτείς ξανά και ξανά…

Roberta Bruce