Σκηνοθεσία: Cristian Mungiu
Είδος: Drama
Βαθμολογία Imdb: 7,9
Μικρή περίληψη: Μια νεαρή κοπέλα, βοηθάει τη φίλη της να κάνει έκτρωση στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου εν μέσω απαγόρευσης...
Γιατί να τη δεις: Γιατί το 4 months, 3 weeks and 2 days έχει ατμόσφαιρα. Γιατί έχει ρεαλισμό. Γιατί καταφέρνει διακριτικά να σου δείξει πως ζούσαν οι Ρουμάνοι στα χρόνια του Τσαουσέσκου (εστιάζοντας στο νόμο του δικτάτορα για τις αμβλώσεις) την ώρα που στην Ελλάδα σπάγαμε πιάτα στη Ρίτα Σακελλαρίου. Και ακριβώς γι' αυτό, οι επόμενες γενιές των Ελλήνων γύρισαν ως επί το πλείστον ταινίες σαν το "Σούλα έλα ξανά" την ώρα που ο κινηματογράφος στη Ρουμανία έβγαλε τουλάχιστον μία αληθινά καλή ταινία. Γιατί εντέλει, άσχετα που κανένας δε θέλει να τη ζήσει, η δυσκολία είναι το σπουδαιότερο κίνητρο για καλλιτεχνική δημιουργία...
Η ταινία ξεκινάει με καθημερινές σκηνές απ' τη ζωή στην πόλη όπου έρχεσαι γρήγορα αντιμέτωπος με την έννοια του πως είναι να ζεις σε καθεστώς απολυταρχίας: έλλειψη προϊόντων, άνθρωποι μουτρωμένοι και στοιβαγμένοι στα λεωφορεία, άνθρωποι που συμπεριφέρονται σκληρά στους άλλους ή τους εκμεταλλεύονται γιατί κι εκείνοι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε μία δηλητηριώδη και ζόρικη ατμόσφαιρα. Η ζωή των κατοίκων θυμίζει στιγμές ψυχρού πολέμου κι η φωτογραφία, σκηνές απ' την ΕΡΤ του 89 (όταν έβλεπες ρεπορτάζ για τη Σοβιετική 'Ενωση και μετά Φρουτοπία γιατί ήσουν εφτά). Τα πλάνα είναι αργά (αλλά όχι βαρετά) κι η μουσική απουσιάζει παντελώς (δεν είμαι σίγουρος ότι μου άρεσε αυτό). Για το τέλος, δεν είμαι ειδικός στο Ρουμάνικο κινηματογράφο αλλά αυτή είναι μάλλον η κορυφαία του ταινία εδώ και δεκαετίες. Εκτός αν υπάρχει κι άλλη που να ψηφίστηκε απ' το BBC σαν 15η καλύτερη ταινία του αιώνα, ενώ βραβεύτηκε και στο Φεστιβάλ Καννών του 2007 με το βραβείο του Χρυσού Φοίνικα.
Μειονεκτήματα: Θα έλεγε κανείς ότι η ταινία δεν κορυφώνει ποτέ ιδιαίτερα αλλά θα ήταν λάθος. Κορυφώνει όσο πρέπει και τη στιγμή που πρέπει. Απλά δεν το κάνει με grande σκηνές αλλά με τρόπο χειρουργικό. Κι αυτό είναι ξεκάθαρα επιτυχία του σκηνοθέτη.
